Reykjavík 20. október 1902

             Elskulegi faðir!

Ég ætla nú að reyna að klóra þjer fáeinar línur, til að láta þig vita að mjer líður vel og ég er talsvert farin að fitna. Á þriðjudaginn fjekk ég brjefið frá þjer og hafði það miklar gleðifrjettir að færa. Nú er jeg farin að vera út á útbyggingunni á daginn og er mér ekið út í rúminu, því að alltaf er svolítill hiti í mér á kvöldin svo að jeg fæ ekki að fara á fætur, en hitinn er minni á kvöldin síðan ég fór að vera úti.

Ekki varð ég ein þegar Ragnheiður fór. Þá var flutt hingað stúlka sem heitir Anna. Hún er magaveik og hef ég heyrt að læknirinn álíti það vera magatæringu sem að henni gengur. Ég fer nú að hætta þessu klóri sem bið þig að fyrirgefa.

Góður guð verndi þig alla tíma.

            Vertu blessaður sæll það mælir af heilum hug þín elskandi dóttir

            Guðný Þorvaldsdóttir