15.okt. ; framhald af bréfi rituðu í Selkirk 3. sept. 1893

            Þetta brjef verður trútt sýnishorn af ritstörfum mínum hjer vestra, það er að segja ef það verður nokkurn tíma til sýnis. Síðan jeg byrjaði það hafa blöðin okkar í Winnipeg gert heilmiklar athugasemdir við lagafrumvarpið sem jeg minntist á hjer að framan. Þessum athugasemdum er þannig varið að þó frumvarpið verði lögleitt á næsta þingi mega flytjendur þess naumast láta svo búið standa; þeim er nauðugur einn kostur að koma öðru lagafrumvarpi gegnum þingið, sem bannar algjörlega að viðlögðum 20000 kr sektum allra blaða og brjefa sendingar heim hjeðan því það fer ekki tvennum sögum um það hjer vestra að annar eins andlegur uppblástur hafi aldrei á þesari öld feykt jafn gjörsamlega burtu af akurlendi mannlegs hjarta sjerhverju frækorni til frelsis og framfara, eins og þetta skollans frumvarp. Nú þarf ekki framar að vitna til Rússans þegar talað er um kúgun, sjera Jón Bjarnason bendir á það í “Sam.” með gildum rökum að stjórnin á Rússlandi er ákaflega frjálslynd í samanburði við íslensku þingmennina heima.

            Það er mjög hætt við því að einhverjir þeirra landa vorra heima, er lesa blöðin og brjefin hjer að vestan, átti sig á því að það sje svo sem sjálfsagt að leita burtu áður en þetta frumvarp nær fullri löggilding og að það væri jafnvel æskilegt að flytja yfir til Rússlands hjá því sem að sitja hreyfingarlaus. Alþing verður að búa betur um hnútana, ef vel á að fara.

            Síðan jeg skrifaði  fyrra hluta brjefsins hef jeg fengið brjef frá Margrjeti í Sporði svo öll mín ummæli þar að lútandi eru nú úr gildi gengin.

Mjer var talsverð eptirsjón að fráfalli þeirra Sporðsfeðga, og stundum hef jeg hálf ásakað mig fyrir að hafa ekkert stuðlað til þess að þeir komust hingað vestur heldur en að vita þá hafa heldfrosið á gaddinum heima, en aðalregla mín hefur verið sú að skrifa það eitt hjeðan sem mjer finnst sannleikanum næst og láta svo hvern og einn vinsa úr því það sem honum sýndist, enda þykist jeg ekki hafa neina hvöt til að gjörast vesturferða postuli eins og sjæa má af eptirfylgjandi orðum, sem jeg skrifaði einhverju kunningja mínum í sumar, þau voru stíluð útaf ummælum mínum um Ameríku ferðir og þau eru í alla staði samkvæm minni eigin lífsskoðun eptir því, sem reynslan hefur kennt mjer að mynda hana. “Yfir hverju skildi maður eiga að fagna í Ameríku og undan hverju skildi maður hafa að kvarta heima þegar slysfarirnar, sjúkdómarnir, sorgin og dauðinn eyðileggja og að engu gera allar vorar óskir og vonir heima á Íslandi og hjer vestur í Ameríku. Það er ekki margbrotið, sem jeg hef numið í skóla lífsins enda er það allt á sömu bókina lært.”

Viðskipta deyfð og peningaleysi hefur verið alltilfinnanlegt í sumar hjer vestra einkum í Bandaríkjunum. Annars ekkert sjerlegt borið við, sem jeg þykist þurfa að segja þjer frá.

Íslendingar hjer í Selkirk hafa keypt margar bæjarlóðir og byggt á þeim hjer í Selkirk í sumar. Meðalverð á þessum bæjarlóðum mun vera frá 30-35 dollars en húsin munu kosta frá 300 til 600 dollars enda skulda þeir flestir, sem byggt hafa meira eða minna. Hjer er hávaði giptra manna í lífsábyrgð og flestir kaupa strax alls-ábyrgð á húsum sínum.

Bærinn er nú að stækka til muna. Framfarir í Nýja Íslandi hafa nú í ár verið með langmesta móti.

Fyrirgefðu  þetta klór og vertu ásamt öllum þínum kært kvaddur af þínum margskuldbundnum

Gesti Jóhannssyni

 

Athugasemdir

[Kreppumaður, 15.10.2008 kl. 22:56]

Áhugavert, verst að rekast ekki á þig fyrr hérna...  Höfðar mikið til mín.