Reykjavík 1/12 1902

            Kæri faðir minn!

 

Innilegar þakkir á þessi miði að flytja þjer fyrir þitt ágæta brjef. Frjettir hef ég engar að segja og heldur gengur seint að lækna mig, ég er enn í rúminu og læknirinn segir að sjer þyki gott ef ég geti klæðst fyrir jólin; ég er alltaf þjáningalaus nema hvað hóstinn þreytir mig. Mjer leiðist ekkert nema ef mjer verður að hugsa um hvað þetta verður dýrt fyrir þig en það er ekki til neins að hugsa um það. Ég hef aldrei verið vigtuð síðan ég kom nú með Lauru. Ég hef enn oft hitaveiki en ég er farin að brúka meðal við henni og þá er hún minni.

            Nú erum við þrjár í þessari stofu, stúlkan sem kom þegar Ragnheiður fór, og kona Gunnars Einarssonar kaupmanns hjer í bænum. Ég fer nú að hætta þessu rugli sem ég bið þig að fyrirgefa góði pabbi og taka viljann fyrir verkið, ég á hálf bágt með að skrifa í rúminu. Elín Magnúsdóttir vildi endilega kaupa kort til að gefa mjer til að senda ykkur.

            Ég bið kærlega að heilsa öllu fólkinu. Vertu svo himnaföðurnum á hendur falinn sem ég hef þá von til að lofi okkur öllum heilum að hittast í vor.

            Það mælir þín elskandi dóttir

            Guðný Þorvaldsdóttir